Aikido, obok judo i karate, należy do najdłużej uprawianych w Polsce japońskich sztuk walki. Trudno znaleźć na mapie Polski miasto, w którym nie ma choćby jednego klubu Aikido. Ze względu na swoją bardzo elastyczną metodykę treningu Aikido jest uprawiane przez dzieci i dorosłych, służby mundurowe i osoby poszukujące form sympatycznej rekreacji. Każdy znajduje w aikido coś dla siebie. 

 

Czym jest aikido? 

Aikido należy do grupy pięciu tradycyjnych sportów walki (judo, kendo, kyudo, karatedo, aikido) uprawianych w Japonii na masową skalę. Jest to współczesny system ćwiczeń oparty na starych szkołach walki wręcz, miecza i włóczni, który opracował mistrz Morihei UESHIBA (1883-1969). Aikido, jak żadna inna sztuka walki, kładzie nacisk na moralny i psychologiczny wymiar działań oraz na odpowiedzialność za zdrowie i życie drugiego człowiek w całym procesie treningu i walki.

 

Historia aikido

Morihei Ueshiba (noszący tytuł O'Sensei czyli "Wielki Nauczyciel") opracował aikido opierając się na swoich doświadczeniach z Daito-ryu aikijutsu oraz walki za pomocą włóczni yari i krótkiego kija jo. Jednak prawdopodobnie największy wpływ na formy aikido miała sztuka walki japońskim mieczem katana. W wielu przypadkach ruchy osoby ćwiczącej aikido przypominają ruchy szermierza bez miecza. Morihei Ueshiba rozwijał swoją sztukę walki przez większą część życia. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku nauczał jej pod nazwą Aiki-Bujutsu ("sztuka walki aiki"), a następnie Aiki-Budo ("droga walki aiki"). W 1944 po raz pierwszy użył na jej określenie nazwy aikido ("droga aiy ki"). W 1940 została zawiązana Fundacja Aikikai, której pierwszym przewodniczącym został syn Morihei Ueshiby, Kisshomaru Ueshiba. Fundacja ta do dziś jest najważniejszą organizacją w świecie aikido. Jednym z jej podstawowych zadań jest propagowanie aikido na świecie. Aikido trafiło na Zachód w 1951, gdy Minoru Mochizuki odwiedził Francję. W Stanach Zjednoczonych zostało wprowadzone w 1953 przez Kenji Tomiki i następnie przez Koichi Tohei. W Wielkiej Brytanii pojawiło się w 1955, a w Niemczech i Australii w 1965. W Polsce pierwsza sekcja aikido powstała w 1976. Obecnie dojo aikido znajdują się prawie na całym świecie. W 1975 powstała Międzynarodowa Federacja Aikido (IAF - International Aikido Federation), powołana przez Fundację Aikikai i narodowe organizacje aikido na świecie. IAF jest członkiem GAISF (The General Association of International Sports Federations). Jednym z zadań IAF jest prezentacja aikido jako dyscypliny pokazowej podczas World Games (Igrzysk Sportów Nieolimpijskich, organizowanych pod patronatem MKOL). W skład IAF wchodzi 43 organizacji narodowych aikido. Polska jest reprezentowana przez Polską Federację Aikido.

 

Polska Federacja Aikido

Polska Federacja Aikido powstała 01.08.1990 roku. Federacja była formalną kontynuacją wcześniejszej organizacji zwanej Aikikai Polska, której kilkukrotne próby rejestracji w latach 80-tych spotkały się z odmową ówczesnych władz. Członkami założycielami Federacji było 5 klubów (Warszawa, Wrocław, Zielona Góra, Nowy Sącz, Opole), a w skład pierwszego Zarządu weszli: Andrzej Sobolewski (prezes), Bogdan Rumas (wiceprezes), Witold Kirmiel (wiceprezes), Jerzy Pomianowski (sekretarz generalny) i Antoni Chełkowski (skarbnik). PFA oficjalne uznana została przez Aikikai Fundation (Światowe Centrum Aikido) 01.12.1991 roku, jako jedyna organizacja narodowa reprezentująca w Polsce aikido ustanowione przez Morihei Ueshibę. Jako główne osiągnięcia PFA warto wymienić:

 

 

Źródła: Wikipedia, BUDOJO - Wydanie specjalne, 30 Lat Aikido w Polsce